Mijn kind valt van de CITO ladder

De CITO Toets

Als ouder wil je niets liever dan dat je je kind ziet klimmen op de CITO ladder. Klimmen betekent immers dat je kind vooruitgaat. En vooruitgang betekent ontwikkeling. Voordat je kind in groep 8 zit zijn er heel wat treden te nemen, en dat begint vaak al in groep 1/2. Dat de discussie voor de CITO kleutertoetsen heeft opgeleverd dat vanaf 2021 voor kleuters het CITO leerlingvolgsysteem wordt afgeschaft, is in mijn ogen een goede ontwikkeling. Kleuters verdienen een andere manier van 'meten'.

Vanaf groep 3 

Vanaf groep 3 gaat je kind dus serieus toetsen maken. Soms in rijtjes, of achter de computer, soms met een koptelefoon, of alleen in een kamertje en soms in een klein groepje met een 'speciale' juf. 

Van toets naar oudergesprek

De juf of meester heeft het er vaak maar druk mee. Want na het afnemen van de toetsen is het nog niet klaar. De toetsen moeten worden nagekeken en in het systeem worden gezet. Vervolgens moeten er analyses worden gemaakt om te weten op welke categorie het kind uitvalt. Dit alles wordt verwerkt in het kindrapport en dat moet vervolgens in 10 minuten aan de ouder worden gepresenteerd.

Waar gaat het mis?

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben een voorstander van meten. Want Meten=Weten. Leerkrachten willen over het algemeen ook graag weten hoe een kind zich ontwikkelt. Heeft de instructie effect gehad, hebben we voldoende aangeboden vanuit de methode om de leerlijnen te volgen? Zowel methodegebonden toetsen als onafhankelijke toetsen kunnen een bijdrage leveren aan de eigen deskundigheid en bevindingen van de leerkracht.

Het gaat echter mis zodra de toets leidend wordt. Zodra je merkt dat je kind onder druk staat omdat alles afhangt van de resultaten van de toets. Het gaat mis zodra je merkt dat je als ouder onder druk komt te staan doordat er een trend ontstaat om maar te gaan oefenen voor de CITO toets.

CITO-Paniek

Gisteren kwam RTL Z met een artikel over CITO-Paniek en een wildgroei aan 'bedrijfjes', die ouders voor grof geld aanbieden samen met hun kind te gaan oefenen voor CITO. En daar gaat het heel erg mis!

De toets mag nooit een doel zijn om een kind te helpen beter te scoren. Om maar grote stappen op die ladder te kunnen zetten. 

Interwijzer Coaching & Remedial Teaching

Vanuit mijn eigen praktijk spreek ik veel ouders én leerkrachten. Ik luister naar behoeftes, naar knelpunten in het onderwijs en hoor soms de paniek. Bij beiden. Leerkrachten weten soms niet meer hoe ze ieder kind kunnen bedienen. Hoe ze ieder kind kunnen laten groeien. Ook zij voelen de druk om te presteren op de CITO-ladder. Ouders begrijpen soms niet hoe het komt dat hun kind zakt op de ladder. Dat het al een aantal keren een II scoort op Rekenen en nu ineens een IV. En die IV kan wel eens mede bepalend zijn voor het VOadvies. 

Ieder kind dat bij mij wordt aangemeld stel ik centraal. Door te luisteren naar ouder, leerkracht maar vooral ook naar het kind. Behoeftes breng ik samen tot een aanbod waarbij ik er van overtuigd ben dat het kind geholpen wordt. Geen enkele les besteed ik zonder aandacht te hebben voor wat het kind meebrengt aan behoeftes. We oefenen aan zelfvertrouwen, strategieën en hiaten. We oefenen met helpende gedachten en spelen een schatkaartenspel. Mijn doel zal altijd het welbevinden van een kind zijn. Dan klimt het vanzelf op de ladder naar boven!