Hij zit daar met zijn slungelige benen op een tafel naast het prikbord bij de Albert Heijn. Ik kom aangelopen met een tas vol 'vergeten groentes' om die avond weer een creatieve maaltijd op tafel te zetten. Net gestart met een eigen onderneming betekent nog even op de kleintjes letten en voorlopig geen verse zalm met een heerlijk glaasje Vino Verde. Ik zet mijn tas op de tafel naast de slungelige jongen. Hij kijkt even op en zegt: "Hoi!". Ik glimlach en zeg natuurlijk ook "Hoi!" Ik graai in mijn tas tussen de broccoli en de pompoen, opzoek naar de flyers die ik thuis heb gemaakt. Ik waag me nog maar niet aan dure marketingmaterialen en vind dat ik het allemaal best zelf kan doen. Dus de printer heeft overuren gedraaid en ik ook. Alleen die worden nu niet betaald helaas. Vol goede moed zoek ik een plekje voor mijn ietwat gekreukte flyers maar het prikbord hangt volledig vol. "Ik heb bijna alle voetbalplaatjes", zegt de slungelige jongen naast mij. "Ik heb alleen een paar dubbel en die probeer ik te ruilen". "Wat slim", zeg ik, terwijl ik creatief een plekje probeer te creëren op het prikbord. "Ik ben ook best slim", zegt de slungelige jongen en kijkt me even met een uitdagende blik aan. "oh ja?", zeg ik. "ja, ik haal hele hoge scores op de CITO toetsen. En mijn vader is ook heel slim dus dat heb ik van hem geërfd". Ik vraag me af of hij nu stiekem op mijn flyers heeft gespiekt om te weten dat ik CITO trainingen geef maar dat kan ik me niet voorstellen aangezien hij alleen maar met zijn hoofd bij de voetbalplaatjes is. Met mijn pas aangeboorde ondernemersgeest voel ik dat dit wel eens een potentieel klantje kan worden. "Nu moet ik mijn verkoopstrategie in de markt gooien", bedenk ik lichtelijk nerveus. Terwijl ik met plakband in de weer ben om de flyers te bevestigen zeg ik: "vind je dat je al slim genoeg bent?" De slungelige jongen kijkt op. "Nou, dat niet. Het kan altijd nog slimmer". "Ik kan jou nog slimmer maken", zeg ik. "Echt waar? Hoe dan" zegt hij. "Kijk, stop die maar tussen jouw voetbalplaatjes en als je denkt dat je me nodig hebt dan geef je die aan je vader". Ik geef hem mijn visitekaartje, pak mijn tas met 'vergeten groente' en hoop dat ik er misschien volgende maand wel een verse zalm bij kan eten.
Reactie plaatsen
Reacties